Dag 6 en 7 Mai Chau

Na een heerlijke massage en een goede nachtrust, zat iedereen uitgerust aan het ontbijt om half 8. De pannenkoekjes gaan er goed in. Rond 8 uur verschijnt onze gids Nahm, die ons de komende twee dagen wegwijs gaat maken in Mai Chau. We rijden deze keer via het noordwesten de stad uit. Hier staan de hoge gebouwen en is er veel in aanbouw. We rijden ook langs het mausoleum van Ho Chi Mihn. Er staan al grote rijen om langs zijn gebalsemde lichaam te mogen lopen. Je knieën en schouders bedekt als je daar naar binnen wilt. Je mag niet lachen en praten als je langs zijn lichaam loopt. De mensen vinden hem nog steeds een grote held.
Onze gids is een leuke man die geen blad voor zijn mond neemt als het om het bestuur van het land gaat. De gids die we eerder in Hanoi hadden durfde geen kritiek op de regering te hebben. We hebben een leuk gesprek met hem over de levensomstandigheden, de economie en zijn persoonlijke omstandigheden. En zo rijden we richting de bergen. Het begint een beetje op Bali te lijken, alleen dan grootser, prachtig. Bij een stop op de bergpas staan er een paar armoedige kraampjes. We maken foto's van het prachtig uitzicht en Michiel wordt meegenomen om op de foto te gaan met een paar dames. Hij is een attractie, mensen gaan soms stiekem naast hem staan en maken dan snel een foto. De gids laat ons rijst proeven die in bamboestengels gegaard is. We breken het bamboe open en eten de rijst, die zout smaakt op. Het is lekker. Dan rijden we via een bergpas het dal van Mai Chau in. Prachtig groen, de rijstvelden met omgeven door bergen, jungle.
We komen na een tocht van 4 uur aan in ons eigen paradijsje, de eco-lodge. Een kleinschalig complex met kamers met daken van bananenbladeren, een prachtig terras met uitzicht op de vallei met zijn rijstvelden en natuurlijk, niet onbelangrijk, het zwembad.
Na de lunch, weer veel verschillende gerechten, proberen we het zwembad uit.
Aan het eind van de middag gaan we op pad met de gids. We lopen door de rijstvelden, prachtig! We zien een man zijn rijstveld klaar maken met een buffel, erg indrukwekkend. In een dorpje koopt Cas een katapult van een man die ze daar zit te maken en drinken we wat in een bar. We hebben een mooi gesprek met de gids over de Vietnamoorlog, erg interessant.
De bevolking van Mai Chau is de Thai. Zij stammen af van het Thaise volk en zij hebben hun eigen taal.
Na de wandeling frissen we ons op en gaan we eten. We wonen nog een dansvoorstelling bij die ons niet echt kan boeien en waar we halverwege weggaan. We duiken ons bedje in met het vooruitzicht dat we wel tot half 9 mogen blijven liggen.

Na het ontbijt stappen we op de fiets om de vallei te bekijken. Het is lekker bewolkt en zo rijden we tussen de rijstvelden en kleine dorpjes. In de dorpjes hebben we veel bekijks van de kinderen. Ze roepen hard hello en wij proberen in ons beste Vietnamees ook hallo te zeggen.
De huizen zijn allemaal op palen gebouwd. Dit was ooit om wilde dieren zoals tijgers etc buiten de deur te houden. Nu is het een traditie geworden, de wilde dieren zijn er niet meer. Het is mooi om te zien hoe de mensen hier leven. Wat ons opvalt is dat iedereen aan het werk is. Michiel vindt het een groot verschil met Kenia waar veel mensen de hele dag niets doen.
Het tempo van de gids is moeilijk vol te houden, hij gaat zo langzaam dat we ons best moeten doen om niet om te vallen. Maar zo kunnen we wel goed om ons heen kijken.
We drinken nog een kop Vietnamese koffie, waarbij ze als je het bestelt steeds vragen of je je koffie warm of koud wilt drinken. Dan springen we weer op de fiets voor het laatste deel van de tocht.
Als we weer bij de lodge zijn vermaken we ons prima in en rond het zwembad. Terwijl wij van onze rust genieten , is er in de ( open) bar naast het zwembad een bijeenkomst van allerlei mannen in uniform. De dansgroep die ons gisteravond niet kon boeien treedt nu weer op. Behalve gedanst wordt er ook gezongen. Een zangeres treedt op en ook een dikke man in uniform. Hij kan echt niet zingen, maar krijgt toch een groot applaus. Na de bijeenkomst komt de zangeres zich verontschuldigen voor de overlast en geeft ze een dikke knipoog en een grote glimlach als ze zegt dat de man die gezongen heeft de premier van dit district is.
Michiel en ik springen 's middags nog even op de fiets om een rondje te rijden. Het is weer prachtig. Er groeit behalve rijst Nog veel meer: bananen, grapefruits, mango's, cassave, erg leuk om te zien.
We sluiten de dag af met een lekker diner en een potje klaverjassen en komen tot de conclusie dat we hier twee fantastische dagen hebben gehad.
Morgen gaan we voor de laatste keer naar Hanoi, maar we mogen eerst nog lekker uitslapen.