Dag 10; San Christobal

We blijven hier 3 nachten, dus vanmorgen geen koffers pakken. Toch vroeg op, om na het ontbijt naar wat kleinere dorpjes ( lees 50.000 inwoners) te gaan. Er gaat een Vlaamse gids met ons mee die hier al 13 jaar woont. Ze weet erg veel over de Tzeltal en Tzotzil indianen die hier wonen. Erg kleurrijke en mooie mensen. Als we in het eerste dorp aankomen worden we bedolven onder de vrouwen en kinderen die ons van alles willen verkopen. Vooral de armbandjes zijn erg in trek, het kost ook niets. We maken een rondwandeling door het dorp, over de markt en we eindigen voor de kerk. De gids vertelt dat het fototoestel in een tas moet zitten als we de kerk ingaan en dat we daar als we geluk hebben, rituelen van de Maya's kunnen zien.
Dat is niets te veel gezegd. De kerk geen banken, aan de wanden hangen afbeeldingen van Heiligen, de hele vloer ligt bedekt met dennennaalden, overal branden kaarsjes op de grond, er wordt muziek gemaakt. Overal zijn mensen aan het zingen, in gebed. Er zijn ook groepjes mensen die een sjaman bezoeken. Deze voert een ritueel uit waarvoor de mensen een dode kip, een zakje eieren, een flesje cola ( dan boert hij het probleem, ziekte weg) een flesje met de plaatselijke alcohol mee moeten nemen. We zien het allemaal gebeuren, zeer indrukwekkend.
Als we de kerk weer uitkomen, worden we weer bedolven onder de verkopertjes. De kinderen kiezen de schattigste uit en kopen nog een paar kilo armbanden. Na een koffie op het plein, stappen we in de bus naar het volgende dorp. Daar bezoeken we een familie, waar de kinderen in de plaatselijke kleding worden gehesen, bakken ze zelf tortilla's in een kookhut en zien we hoe ze weven. Tot slot draaien ze zelf nog een armbandje.
Dan lekker terug naar het hotel, waar we snel nog wat gaan lunchen, want de meiden gaan salsadansen in de stad.
Wij lezen lekker wat en halen de was op. Dan lekker met zijn vijven een hapje eten, waarna Michiel, Sascha en Machteld nog met de groep een karaokebar induiken.